به گزارش پایگاه اطلاع رسانی آیت الله هاشمی رفسنجانی، متن خاطره 19 فروردین ماه 1369 ایشان بدین شرح است :

صبح‌ زود، عفت‌ در ادامه‌ حرفهای‌ شب‌ گذشته‌، جروبحث‌ داشت‌. با عصبانیت‌ از خانه ‌بیرون‌ رفتم‌.

مشکل‌ اینجاست‌ که‌ به‌ انقلاب‌ علاقه‌مند است‌ و روزها در ملاقاتها وبرخوردهایش‌ ـ که‌ از کمبودهای‌ کشور انتقاد می‌شود و خوب‌ نمی‌ تواند دفاع‌ کند ـ ناراحت ‌می‌شود و لحظات‌ کوتاهی‌ که‌ من‌ به‌ خانه‌ می‌آیم‌، این‌ گونه‌ مطالب‌ را که‌ رنجش‌ می‌دهد،می‌خواهد با من‌ طرح‌ کند و ناراحتی‌ ایجاد می‌شود.امروز در مجلس‌ بی‌حوصله‌ و کم‌ تحمل ‌بودم‌.
کار مجلس‌، امروز به‌ دلیل‌ نقص‌ کار کمیسیون‌، در دعوت‌ از پیشنهاد دهندگان‌ و نقص‌ طرح‌دوم‌ از لحاظ عدم‌ پیش‌ بینی‌ بودجه‌ اجرای‌ طرح‌، مشکل‌ بود.

بعد از جلسه‌ آقای‌ فرج‌ الله‌ واعظی‌ نماینده‌ ابهر، آقای‌ مجتبی‌ گلگیرساز را آورد و از عدم‌همکاری‌  سپاه‌ گله‌ داشت‌. این‌ فرد [مجتبی‌ گلگیرساز] چند روز قبل‌ خودش‌ را معرفی‌ کرد که‌عضو گروه‌ تروریستی‌ به‌ نام‌ «فدائیان‌ امام‌ زمان‌» است‌ که‌ مأمور ترور من‌ بوده‌. او را به‌ سپاه‌معرفی‌ کردم‌، ولی‌ تاکنون‌ در معرفی‌ گروه‌ پیشرفتی‌ [حاصل‌] نشده‌ است‌. ایشان‌ را با مأموران‌سپاه‌ مواجه‌ کردم‌. به‌ نظرشان‌ آدم‌ صادقی‌ نیست‌. قرار شد تعقیبش‌ کنند تا مطلب‌ روشن‌ شود.

شب‌ مسئولان‌ سپاه‌ و اطلاعات‌ به‌ خانه‌ آمدند و اطلاعاتی‌ از عملکرد ضدانقلاب‌ دادند و ازمأموریت‌ آقای‌ اشراقی‌ در تأمین‌ کردها و نیز در رابطه‌ با افکار آقای‌ بنی‌صدر و نهضت‌آزادی‌ واز حرکتهای‌ ضدانقلابی‌ در بعضی‌ محافل‌ روحانیت‌ و از مشکلات‌ فرماندهی‌ سپاه‌ در رابطه‌ با فرماندهی‌ [کل‌ نیروهای‌ مسلح‌] آقای‌ بنی‌ صدر نگران‌ بودند.

اهل کفاف و عفافم، از زهد فروشی بیزارم

آیا هاشمی طلبه ای متفاوت چه بود؟

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی آیت الله هاشمی رفسنجانی ، گزیده پاسخ های رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام در سال ۸۲ به کیهان پیرامون نحوه زندگی شخصی خود بدین شرح است :

ادامه مطلب ...

هاشمی در خاطراتش به دیدار با آیت‌الله خامنه‌ای بعد از برگزاری انتخابات مجلس سوم اشاره می‌کند.

به گزارش آخرین، ایران در دهه 60، شاهد رقابت هایی سیاسی با محوریت جامعه روحانیت مبارز و مجمع روحانیون بود که اوج آن در انتخابات مجلس سوم بود که با پیروزی مجمع روحانیون که در آن زمان به خط امامی و چپ معروف بودند  همراه بود.

هاشمی رفسنجانی که در آن زمان عهده دار ریاست مجلس شورای اسلامی بود در خاطرات خود«پایان دفاع،آغاز بازسازی(خاطرات سال 67)» به این اختلاف‌ها اشاره می‌کند و می‌نویسد:

ادامه مطلب ...

پدرم: حاج میرزا علی هاشمی بهرمانی و مادرم: ماه بی‌بی (صفریان). نام خانوادگی هاشمی برای خانواده ما، با آن که سید نیستم، به این دلیل انتخاب شده است که نام جد پدری ما حاج هاشم بوده است؛ او در سر تا سر منطقه املاک و امکانات زیادی داشته است.
پدرم کمی از تحصیلات علوم حوزوی بهره‌مند بود، تا آنجا که به یاد دارم، در روستا زندگی می‌کرد، که دلیل آن تا حدودی فشارهایی بود که در دوره پهلوی متوجه متدینین بود. ایشان عمیقاً مورد اعتماد مردم بودند و نوعی مرجعیت در امور اجتماعی و مذهبی داشتند. از اخلاقیات جالب ایشان این بود که معمولاً در زمان رسیدن هر محصولی، وقتی که به باغ و یا مزرعه می‌رفتند، تعداد زیادی از نیازمندان روستا را می‌پذیرفتند و به هر یک از آنها چیزی می‌دادند و این وضع در همه فصول سال ادامه داشت .
اسم روستای ما بهرمان است، یکی از دهات قدیمی نوق – از جلگه‌های رفسنجان. بهرمان به معنی یاقوت سرخ است.

مادرم علاوه بر خانه‌داری در امور زندگانی با پدرم همکاری داشتند. او هر چند بی‌سواد بود، اما اطلاعات خوبی از خواص گیاهان دارویی داشت. اطلاعات و تجربیات او برای اعضای خانواده و حتی اهالی روستا سودمند بود؛ چنان‌که هنوز هم گاهی از همان تجربه‌ها استفاده می‌کنیم . خانواده ما ترکیبی از پنج برادر و چهار خواهر است، سطح زندگی‌مان با توجه به وضع آن روستا بد نبود. تاریخ تولد شناسنامه‌ای من 1313 است. من در سن پنج سالگی به همراه برادرم حاج قاسم که دو سال از من بزرگ‌تر بود، تحصیل را شروع کردم. آنچه در مکتب‌خانه به ما می‌آموختند، همان کتاب‌های مدرسه رسمی بود به اضافه قرآن و چیزهایی مثل گلستان، نصاب و ... . از هفت سالگی علاوه بر مکتب از معلومات پدر نیز استفاده کردم. رفته رفته مکتب‌خانه نمی‌توانست جوابگوی نیاز ما باشد. چهارده ساله بودم که به پیشنهاد پسر عمویم، محمد، تصمیم گرفتیم که همراه کاروان جهت تحصیل علوم دینی به قم سفر کنیم.

در حوزه علمیه قم دروس مختلف را در محضر استادانی بزرگوار چون آیات عظام بروجردی، امام خمینی (ره )، داماد، گلپایگانی، شریعتمداری، حایری یزدی، نجفی مرعشی، علامه طباطبائی، زاهدی و منتظری آموختم.